Wieś położona nad niewielkim jeziorem Gronówko na północnym skraju Welskiego Parku Krajobrazowego. Została założona w drugiej połowie XV wieku. W XVI i XVII wieku była własnością biskupa chełmińskiego, wchodząc w skład klucza lubawskiego. W 1754 roku istniało tu 5, a w 1881 roku 13 gospodarstw (129 mieszkańców). Jak wynika z zachowanego dokumentu na początku XVIII wieku uległ tu zniszczeniu kościół lub kaplica. Natomiast według relacji jednego z mieszkańców wsi stał tu kiedyś kościół a przy nim znajdował się cmentarz. Obecnie na terenie po dawnym cmentarzu stoi budynek poszkolny z czerwonej cegły z przełomu XIX i XX wieku. W okresie międzywojennym była tu szkoła jednoklasowa, do której w 1928 roku uczęszczało 20 dzieci. W tym też czasie Gronowo należało do parafii katolickiej w Kiełpinach (85 wiernych w 1928 roku).
źródło: "Przewodnik po zabytkach kultury materialnej Welskiego Parku Krajobrazowego" Wydanie II - poprawione, Autorzy tekstów: Jarosław Kapiński, Wanda Grodzka, Wydawca: Welski Park Krajobrazowy, ISBN 83-914630-0-1 str. 9
Wyświetl większą mapę
