W tym roku chcielibyśmy uniknąć problemu, jakim jest niszczenie dróg gminnych poprzez zaorywanie i ich zabrudzanie.
Działania skutkujące zwężaniem pasa drogowego niosą ze sobą liczne utrudnienia komunikacyjne. Ponadto narażają gminę na konsekwencje finansowe, gdyż trzeba naprawiać drogi ponownie, przez co fundusze nie mogą być przeznaczone na inny cel. W świetle planowanych inwestycji, nasuwają się wątpliwości dotyczące wydawania środków na remonty i naprawy dróg, skoro osoby, którym drogi mają służyć w ewidentny sposób niszczą je, nie doceniając dotychczas wykonanej pracy oraz poniesionych nakładów finansowych.
Kolejnym problemem jest brudzenie dróg błotem jakie pojazdy rolnicze wywożą na kołach z miejsca upraw. Naniesione błoto lub nawozy organiczne pozostawione na jezdni oprócz nieprzyjemnego zapachu i oszpecającego wyglądu mogą być przyczyną wypadku. Konsekwencje ponosi wówczas sprawca, czyli osobą która zabrudziła drogę.
Apeluję do wszystkich właścicieli gruntów przyległych do dróg, aby prowadzić prace polowe w sposób racjonalny, nie niszczący nawierzchni oraz pasów drogowych. Na drogi wyjeżdżamy pojazdami, które nie nanoszą brudu na jezdnię.
Obowiązuje zakaz dokonywania w pasie drogowym czynności, które mogłyby powodować niszczenie lub uszkodzenie drogi oraz zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego, w szczególności zabrania się zaorywanie poboczy lub zwężania pasa drogowego. Na uprawiane pole nie można zjeżdżać w dowolnym miejscu, tylko przez wyznaczony na ten cel zjazd. Droga nie jest miejscem do zawracania przy wykonywanych pracach polowych. Maszyny rolnicze poruszające się po drogach muszą być we właściwy sposób zabezpieczone i nie mogą jej uszkadzać oraz zabrudzać.
Informuję, że w przypadku stwierdzenia naruszenia struktury drogi, jej nawierzchni oraz pasa drogowego gmina wystąpi o dobrowolne przywrócenie stanu pierwotnego. W sytuacji niepodjęcia działań naprawczych gmina będzie zmuszona do nałożenia przewidzianych prawem sankcji karnych wobec osób niszczących drogę (ust. z dn. 20 maja 1971r. Kodeks wykroczeń art. 91, 100).
